Maurits "Mau" Vande Reyde, aangenaam.
Wie ben ik?
- Vlaams Parlementslid voor Open Vld en schepen in Diest
- Geboren in Leuven in een gezin met drie broers en zeven zussen
- Ik hou me in de politiek vooral bezig met de rechtten voor mensen met een beperking, zorgen dat de wildgroei aan belastingen daalt en dat de overheid stopt met geld te verspillen aan onzinnige dingen.
- Mijn vrije tijd: ongetalenteerd gitarist en crossfit.
- M’n doel in de politiek: de wachtlijsten voor mensen met een beperking wegwerken.
Mijn visie op politiek in het kort
Politiek is geweldig. Je kan er echt dingen mee veranderen. Een verschil maken voor vele mensen, de dingen voor hen beter maken. Althans in theorie, want dat is iets wat vandaag nog te weinig gebeurt.
Veel politieke discussies gaan nergens heen. Er is te veel conflict. Er is een gebrek aan visie, leiderschap en oplossingen.
Politici moeten zich meer concentreren op inhoud in plaats van ruzie maken. We hebben voor een klein land enorm veel regeringen en politici. Die geven veel te weinig waar voor hun geld. De hoogste belastingen ter wereld, de minste return. Het kan en het moet efficiënter.
Hoe kan jij helpen?
Wil je jouw verhaal delen? Heb je hulp nodig? Laat mij het dan zeker weten.
Op de boot van Gert Late Night
De basis van mijn politiek: vrijheid.
Ik ben lid van de liberale partij Open Vld. Dat komt omdat ik vrijheid belangrijk vind. Iedereen moet zelf kunnen beslissen wat hij of zij met zijn leven, lichaam en talenten wil doen. Zolang je daar anderen niet mee schaadt uiteraard.
Het is de taak van de overheid om ervoor te zorgen dat iedereen die vrijheid krijgt. Dat houdt een constante evenwichtsoefening in. Enerzijds moeten politici vooral niet te veel verbieden of betuttelen. Anderzijds moeten ze wel ingrijpen om ervoor te zorgen dat iedereen van vrijheid kan genieten. Dit is wat de filosoof Isha Berlin omschreef als “positieve en negatieve vrijheid”.
Daarin past ook het thema waar ik politiek iets in wil veranderen: toegangelijke plaatsen voor iedereen. De obstakels op pleinen, stations, gebouwen en andere plaatsen hinderen momenteel een grote groep mensen. Ze beperken hen in hun vrijheid om te gaan en staan waar ze willen. Eén van mijn zussen zit zelf in een rolstoel na een ongeval. Daarom weet ik hoe dagelijkse vrijheid zo belangrijk is voor een grote groep mensen.
